De Limburgse gesneuvelden

Eelco Wigerius Maria Kortrijk (Eelco)

De nevenstaande foto is te vinden op monument.vriendenkringneuengamme.nl/ [1], op forum.mestreechonline.nl [2] en op oorlogsgravenstichting.nl. [6]
Enkele foto’s uit het familie-fotoalbum. [3.3]
Voor zover niet uitdrukkelijk anders vermeld is het onderstaande een samenvatting van zijn levensschets op struikelsteentjes-maastricht.nl [3.1]

De oberkelner Eelco Kortrijk uit Sneek en Gerda Odenkerken uit Schin op Geul trouwden in april 1943 in Arnhem, waar zij ook bleven wonen. Maar in juni 1943 werd hij voor dwangarbeid naar Bochum in Duitsland gestuurd. Na vier maanden keerde hij daarheen niet van verlof terug maar dook onder bij zijn ouders in Sneek.
In Sneek komt Eelco in aanraking met het verzet en doet daar verzetswerk.
Omdat er niet bij staat, waaruit dat verzetswerk bestond, wordt het hier als ongeorganiseerd geclassificeerd, zie hierboven.
Hij leert in Sneek ook de Maastrichtse fotograaf W.J. Coenen kennen. Hij moet weg uit Sneek, omdat men hem op het spoor is. Hij duikt onder bij zijn schoonouders in Maastricht en later bij Coenen, hoewel hij weet, dat die lid is van de NSB. Hij denkt, dat dat juist extra bescherming biedt. Hij werd gearresteerd op 14 augustus 1944.
Zijn zwager, J.A.A.G. Winckers, probeert bij de Duitse Fachberater Krönig in het Gewestelijk Arbeidsbureau hem vrij te krijgen. Die stemt uiteindelijk toe, maar de commandant van de AKD, de opperwachtmeester der Staatspolitie en lid van de Waffen-SS Herbert Bikker [4], steekt daar een stokje voor en zorgt zo dat Eelco uiteindelijk in een concentratiekamp overlijdt.
De AKD (Arbeitskontrolldienst) was een zeer gewelddadige hulppolitie die vooral jacht maakte op mensen, die probeerden, niet voor gedwongen tewerkstelling naar Duitsland te worden gestuurd. Hij bestond uit Nederlanders en had zijn hoofdkwartier in kamp Erika bij Ommen.
Winckers vertelde na de oorlog dat Bikker mijn zwager niet in vrijheid wilde stellen, want wanneer Krönig hiertoe bevel zou geven, dan zou, volgens Krönig, Bikker mijn zwager Kortrijk opnieuw arresteren, echter voor het feit, dat Kortrijk een vals zegeltje op zijn persoonsbewijs had.
Eelco kwam via Amersfoort naar Neuengamme op 10 september 1944. [1]
Volgens oorlogsgravenstichting.nl [6] gestorven op 7 februari 1945, maar maastrichtsegevelstenen.nl [5] noemt 6 februari, vanwege het uittreksel van overlijden uit de gemeente Neuengamme.
Na de oorlog krijgt W.J. Coenen vanwege zijn depressies een vrij lichte straf.
Maar Bikker wordt in juni 1949 ter dood veroordeeld, later omgezet in levenslang. Op 26 december 1952 vluchten Bikker en zes andere veroordeelde oorlogsmisdadigers uit de Koepelgevangenis in Breda. Hij vestigt zich in Duitsland. Doordat hij bij de Waffen-SS is geweest krijgt hij in 1955 het Duits staatsburgerschap. Een Duitse rechtbank oordeelt later in 1957 dat er te weinig bewijs voor een veroordeling tegen Bikker ligt en hij wordt niet uitgewezen en vervolgd. Later volgen er nog enkele rechtszaken maar steeds wordt hij vrijgesproken en hij overlijdt in 2008.
Op 3 oktober 1946 ontving Gerda, de weduwe van Eelco Kortrijk, een steunbetuiging ondertekend door de toenmalige koningin Wilhelmina.
Deze persoon staat op de Erelijst 1940-1945 van de Staten-Generaal. [6]

Voetnoten

1. monument.vriendenkringneuengamme.nl Eelco Kortrijk
2. forum.mestreechonline.nl verzetsstrijders Maastricht
3. struikelsteentjes-maastricht.nl
   1. levensschets Eelco Kortrijk
   2. Struikelsteentje Kortrijk, Eelco Frankenstraat 195, 6224-GP Maastricht
   3. Foto’s
4. Herbertus Bikker, Wikipedia • Nederlands • Deutsch • English • Français
5. maastrichtsegevelstenen.nl
6. Erelijst 1940-1945
7. Oorlogsgravenstichting.nl