De Limburgse gesneuvelden

Eugène Marie Herman Martinus Roomberg (Eugène)

Maastrichtse Gevelstenen

Eugène Roomberg was kunstenaar: aquarellist, schilder en tekenaar. Zijn werkzame periode was vanaf 1920. [1]
Voor zover niet anders vermeld, komen de onderstaande gegevens uit de korte levensbeschrijving op struikelsteentjes-maastricht.nl [2.1] en uit een film die werd opgenomen bij de plaatsing van de struikelsteen voor zijn huis. [2.2]
Opleiding aan de Tekenacademie in Antwerpen en de Rijksakademie voor beeldende kunsten in Amsterdam. Hij was vooral werkzaam in Maastricht, vanaf 1937.
Eugène was lid van de Limburgse Kunstkring [3] en na zijn demobilisatie betrokken bij het nog niet sterk georganiseerde plaatselijke verzet. Hij bracht geld rond voor kunstenaars, die werkeloos waren omdat zij geweigerd hadden, zich bij de Kultuurkamer aan te sluiten. Voor meer informatie daarover: klik op de link Kunstenaars.
Er wordt niet bij gezegd, wie die steungelden betaalde. Het Nationaal Steun Fonds (NSF, [4.1]) moest nog opgericht worden, in aanmerking komt het Fonds voor bijzondere noden van het bisdom Roermond, dat toen al bestond. Dit wordt ook in het verhaal over Valkenburg genoemd. [4.2]
Hij werd al in oktober 1940 gearresteerd toen een vriend en collega in beschonken toestand tegenover de toen Duitse uitbater van het café De Momus aan het Vrijthof op de bezetters gescholden had. Toen bleek dat hij piloten huisvestte en illegale lectuur verspreidde.
Na een verblijf van 3 maanden in een onbekende Duitse gevangenis wordt Roomberg naar het Oranjehotel in Scheveningen vervoerd. [5]
Dat was op 22 januari 1941. Hij werd er gemarteld, opzettelijk geïnfecteerd met tbc en vervolgens vrijgelaten. Op een gegeven moment was zijn hele gezin met tbc geïnfecteerd. Maar hij zette zijn verzetswerk voort zo goed als hij dat nog kon.
Na de oorlog, begin 1946, ontstond vanuit het kunstenaarsverzet de Nederlandse Federatie van Beroepsverenigingen van Kunstenaars, vanaf 1972 Federatie van Kunstenaarsverenigingen geheten. Natuurlijk was ook Eugène hiervan lid. [1]
Begin 1947 bezweek hij aan de gevolgen van zijn detentie.
Hij liet aan zijn zoontje deze woorden na:
Flippie, je papa heeft niet veel geluk gehad maar ik hoop dat je nooit je liefde in de mensen zult verliezen. Want als je de liefde verliest HEB je niets meer maar BEN je ook niets meer. Video 6:39 [2.2]

Voetnoten

1. RKD Research Eugène Roomberg
2. Struikelsteentje Eugène Roomberg, Orleansplein 16A, Maastricht
   1. struikelsteentjes-maastricht.nl
   2. YouTube
   3. OpenStreetMap
3. Limburgse Kunstkring, Wikipedia • Nederlands
4. 1. Nationaal Steun Fonds (NSF), Wikipedia • Nederlands
   2. “Fonds voor bijzondere noden”, bisdom Roermond.
5. digitaalmonument.oranjehotel.org Eugène Roomberg
6. Mestreech online.nl
7. https://www.maastrichtsegevelstenen.nl/0.OORLOG/oorlog2c-verzet.htm