![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Limburg 1940-1945,
Hoofdmenu
![]() | ![]() | ![]() |
Foto: De bekende aalmoezenier Roumen, ooit kapelaan in de Mathiasparochie in Maastricht. Na het bombardement op het Blauw Dorp richtte hij een Bisschoppelijke hulpactie op. Bron: facebook [6]
Cammaert schrijft: Maastricht, aalmoezenier van Sociale Werken. Exponent van het humanitair geïnspireerd verzet. Verzetspionier met name op het terrein van het geestelijk verzet. Hij drukte en verspreidde herderlijke brieven en preken van de bisschop van Münster. [1.1]
Dat was de onverschrokken en ook toen al beroemde bisschop Clemens von Galen. [2]
Hetzelfde deed ook kapelaan Hennekens in Valkenburg.
Aalmoezenier Roumen en F.Brunklaus, voormalig medewerker van de Limburger Koerier, waren de belangrijkste redactieleden van het illegale blad De Patriot, dat bijna geheel in het teken stond van aanvallen op het Neerlandia-concern, spottend aangeduid als Germania-pers, en met name de concerndochter Limburger Koerier. Voor de oorlog was dat een katholiek uitgeversconcern, maar tijdens de bezetting gingen zij steeds meer de nationaalsocialistische kant op. [3]
In Het verborgen front schrijft Cammaert:
Het blad verscheen maandelijks en werd aanvankelijk geheel op een schrijfmachine getypt, naderhand werd het ten huize van de familie Willems gestencild in een oplage variërend van vijfhonderd tot duizend exemplaren.
De Patriot voerde voornamelijk actie tegen de “Limburger Koerier” en zijn “foute” hoofdredacteur H. van den Broeck. [1.2]
Op bezinnen.com schrijft Ton Roumen over zijn oom:
Maar het blijft niet alleen bij woorden. Geallieerde piloten, vluchtende krijgsgevangenen, Joden en onderduikers worden met distributiekaarten, geld, kleding en zelfs huisvesting geholpen. Met al deze daden groeit zijn gezicht en gezag in Maastricht. [4]
Dat blijft niet verborgen, hij wordt door de Duitsers scherp in de gaten gehouden:
Meerdere keren wordt hij dan ook door stadsgenoten gewaarschuwd dat men hem ’s nachts zal komen oppakken. Telkens pakt hij dan zijn koffertje en vertrekt voor een of meerdere nachten naar zijn ouderlijk huis in Roermond, veertig kilometer verderop. Wanneer hij uiteindelijk begrijpt dat men hem ‘slechts’ als gijzelaar wil hebben, laat hij zich op 13 augustus 1942 arresteren en wordt dan gevangen gezet in Beekvliet [4], ook wel bekend onder de naam kamp Sint-Michielsgestel.
Op 16 juni 1948 overlijdt hij plotseling op 43-jarige leeftijd. Mogelijk dat het hebben van maar één nier en een slecht werkende long ten gevolge van tbc een verklaring is voor zijn vroege en tragische dood. De gemeenschap mist hem als geestelijke verzorger, als adviseur, als vakbondsman, als drijvende kracht. Er is een overweldigende belangstelling bij zijn indrukwekkende begrafenis op zaterdag 19 juni in de Sint Servaaskerk in Maastricht. Veel artikelen in kranten en tijdschriften staan stil bij het overlijden van aalmoezenier Roumen. [5]
In Maastricht, in de wijk Heugemerveld zijn de Aalmoezenier Roumenstraat EN het Aalmoezenier Roumenplein naar hem genoemd. [6][7]
Zijn data van geboorte en sterven hebben we gevonden op Bidprentjes Van den Berg [8] behalve de plaats waar hij is gestorven (Ettelbrück in Luxemburg), maar die is gelukkig te vinden bij het op archieven.nl. Daar staat bovendien, dat hij zijn laatste rustplaats heeft op de begraafplaats Tongerseweg te Maastricht, grafnummer U075. [9]
Voetnoten