|
|
|
|
|
Limburg 1940-1945,
Hoofdmenu
Ome Leo Moonen was de secretaris van het bisdom Roermond, dat overeenkomt met de Nederlandse provincie Limburg. Hij was medeoprichter en de geestelijke raadsman van het katholieke verzet in Limburg en had dus ook invloed op de liquidaties van landverraders. In zijn visie moest zoveel mogelijk vermeden worden dat mensen geliquideerd zouden worden, maar wanneer dat echt onvermijdelijk was, gaf hij zijn fiat. Op 28 augustus 1944 werd hij op transport gesteld naar Kamp Vught. [1]
Daarna kwam hij via Sachsenhausen terecht in Bergen-Belsen. Dr. Fred Cammaert zei bij zijn redevoering bij de onthulling van de plaquette bij het vredescarillon: Leo Moonen, secretaris van bisschop Lemmens en stuwende kracht achter het door de Kerk geïnspireerde en gestimuleerde geweldloze verzet. Moonen onderhield nauw contact met talrijke verzetsdeelnemers en fungeerde bovendien als vraagbaak en adviseur. Menigeen deed een beroep op hem als er lastige beslissingen moesten worden genomen. Denk bijvoorbeeld aan het uitschakelen van verraders. Moonen volgde het verzet op de voet en zag er nauwlettend op toe dat het zich niet in agressieve richting ontwikkelde. De ironie van het lot wilde dat hij in augustus 1944 werd verraden door een beruchte Roermondse NSB’er, die op zijn aandringen niet geliquideerd mocht worden. Begin 1945 kwam de geestelijke leidsman van het Limburgs verzet in het kamp Bergen-Belsen om het leven.
De bron van deze tekst, een pagina over TV-Valkenburg, is helaas niet meer bewaard gebleven.
Drager van het Verzetskruis 1940–1945 [2], een van de hoogste Nederlandse onderscheidingen, werd maar 95 keer verleend.
Jan Leo ( ome Leo ) Moonen staat op de Erelijst 1940-1945 van de Staten-Generaal. [3]
Voetnoten