text, no JavaScript Log in  Deze pagina in het NederlandsDiese Seite auf DeutschThis page in EnglishCette page en FrançaisEsta página em Portuguêstop of pageback

Mensen | Gebeurtenissen/ Achtergronden | Verzetsgroepen | Steden & Dorpen | Concentratiekampen | Valkenburg 1940-1945 | Lessen uit het verzet |

vorigeterug Indexvolgende

16 Sept 44
Herinneringen v. Pierre Schunck 2

Originele grootte 2464 × 3472 px

bevolking van Berg zat. Dit had tot enige consternatie aanleiding gegeven, omdat de bevolking meende, reeds bevrijd te zijn.
De reis naar Maastricht over de verlaten prov. weg liep dan ook zonder incidenten, alhoewel nog regelmatig vanuit de hoogte bij Schimmert door de Duitsers op de overkant van de Geul geschoten werd, en ik zag boven de Ravensbosch steeds wolkjes van ontploffende granaten.
In Maastricht kwam ik bij Militair Gezag terecht op het Vrijthof, om te weten te komen waar de voedselcommissaris bereikbaar was. Binnenkomend werd ik staande gehouden door een soldaat in Engels uniform. Deze verwees mij naar een stampvolle wachtruimte. Ik ging maar weer naar buiten en vroeg mijn jeep-chauffeur, een zwaarbewapende Amerikaanse soldaat, om mij te vergezellen. Deze vroeg aan de wachthebbende soldaat in het Am. Engels: „Waar zetelt je commander?“ Prompt werden wij ernaar toe geleid, langs alle wachtenden heen. Ik droeg de armband met salamander (teken van het verzet).
De Militaire Commandant stond op, zond mensen weg, en was duidelijk nerveus. Ik legitimeerde mij, wijzend op de armband, als rayonleider der L0 in Valkenburg, deelde mee dat de bevolking in de grotten verbleef, zonder voeding en zonder medische verzorging en medicijnen. Ik vroeg levensmiddelen en vervoer ervan. Voor vervoer wist hij te kunnen zorgen. Verder wist hij, dat Duitse legervoorraden in een keramische fabriek waren gevonden en dat de voedselcommissaris aldaar bezig was, deze te inventariseren.

De rest van het verhaal heeft Pierre Schunck later geschreven. Daar vervolgt hij:

De voedselcommissaris vond ik bij de Sphinx. Deze hielp uitstekend.
In de gaarkeuken bij de Sphinx werden een hoeveelkeid tonnen ,
(gereinigde vuilnisemmers) met warm voedsel gevuld.
Het vervoer bleek een grote vrachtwagen der ENCI te zijn. Brood kwam
van de Maastr.Broodfabriek, in een bestelwagen van een plaatselijke
drogist. De voeding was dus klaar. Na een paar dagen kwamen van het
Rode Kruis een arts, een verpleger, een paar officieren en ettelijke
journalisten.
Deze voedselvoorziening is doorgegaan tot en met de verzorging der
evacué’s uit Kerkrade, die ten dele naar Valkenburg kwamen.
Toen de Amerikanen konden doorstoten naar de mijnstreek, hield de
duitse beschieting op, en kon de bevolking de grotten verlaten.

Lees meer over de evacuering van Kerkrade, en met name ook van het ziekenhuis, bij Dr. Gerd Kreijen, die daar arts was. Na de evacuatie kwam een deel van deze mensen alsmede Dr.Kreijen naar Valkenburg. (Vanwege de vele hotels. In Hotel Franssen werd een tijdelijk ziekenhuis ingericht.) Hij was een neef van mijn moeder en woonde in die tijd bij ons.
Pierre Schunck

Album : Verzet

zoom 24.350649350649%